Endoskopik cerrahi, vücut içine küçük kesiler yaparak, endoskop adı verilen özel bir cihaz aracılığıyla iç organlara erişim sağlayan minimal invaziv bir cerrahi tekniktir. Laparoskopi ve histeroskopi, endoskopik cerrahi türlerinden bazılarıdır ve farklı amaçlar için kullanılırlar.
Laparoskopi:
Laparoskopi, karın boşluğuna erişim sağlamak için kullanılan bir endoskopik cerrahi yöntemdir. Bir laparoskop adı verilen ince, esnek bir tüp ve kamera sisteminden oluşur. Laparoskop, genellikle karın duvarına küçük kesiler yapılarak içeri sokulur. Bu yöntemle, karın boşluğundaki organlar (örneğin, rahim, yumurtalıklar, bağırsaklar) görsel olarak incelenebilir ve cerrahi müdahaleler gerçekleştirilebilir. Laparoskopi, aşağıdaki durumlar için kullanılabilir:
- Yumurtalık kistleri veya tümörleri
- Endometriozis
- Miyomlar
- Rahim kanseri
- Tüp bebek cerrahisi
Histeroskopi:
Histeroskopi, rahim boşluğuna erişim sağlamak için kullanılan bir endoskopik cerrahi yöntemdir. Histeroskop adı verilen ince, esnek bir tüp ve kamera sisteminden oluşur. Histeroskop, genellikle vajinal bir yol kullanılarak rahim içine sokulur. Bu yöntemle, rahim iç yüzeyi görsel olarak incelenebilir ve cerrahi müdahaleler gerçekleştirilebilir. Histeroskopi, aşağıdaki durumlar için kullanılabilir:
- Rahim içi yapışıklıklar (Asherman sendromu)
- Miyomlar
- Polipler
- İç kanama nedenlerinin belirlenmesi
- Rahim içi doğum kontrol cihazlarının yerleştirilmesi veya çıkarılması
Avantajları:
- Daha az invaziv: Geleneksel açık cerrahiye göre daha küçük kesiler gerektirir, bu da iyileşme sürecini hızlandırabilir ve daha az ağrıya neden olabilir.
- Daha az kan kaybı: Laparoskopi ve histeroskopi sırasında kanama genellikle daha azdır.
- Daha hızlı iyileşme: Küçük kesiler ve minimal doku hasarı nedeniyle iyileşme süreci daha hızlı olabilir.
- Daha az enfeksiyon riski: Kapalı cerrahi teknikleri, enfeksiyon riskini azaltabilir.
Endoskopik cerrahi, uygun hastalarda ve deneyimli cerrahlar tarafından uygulandığında etkili bir seçenek olabilir. Ancak, her cerrahi prosedürde olduğu gibi, potansiyel riskler ve faydalar hakkında hasta bilgilendirilmelidir.
